Metody mieszania gruntu
Do budowy ścian szczelinowych, elementów fundamentowych i ulepszania gruntu stosuje się różne metody mieszania gruntu. Zalety metod in-situ są jednak uniwersalne:
- Osadzona gleba jest wykorzystywana jako materiał budowlany, co znacznie zmniejsza ilość urobku, który należy usunąć.
- Ponieważ wprowadzany samoutwardzalny szlam może być mieszany na miejscu w zależności od potrzeb, nie jest wymagana dostawa świeżego betonu.
- Mieszanie gleby z samoutwardzalną zawiesiną nie generuje wibracji – jest to korzystne dla wrażliwych konstrukcji w bezpośrednim sąsiedztwie terenu.
Mieszanie gruntu za pomocą frezarki (CSM)
Metoda mieszanie gruntu za pomocą frezarki (CSM) wywodzi się z metody wykonywania wykopów (ścianka prowadząca nie jest wymagana). Tarcze tnące spulchniają glebę i mieszają ją z zawiesiną, tworząc jednorodną zaprawę glebowo-bentonitową. Metoda ta może być stosowana do budowy ścian odcinających i konstrukcji oporowych z różnych rodzajów gleby, w tym z gleb twardych.
Mieszanie jednokolumnowe (SCM)
W przypadku mieszania jednokolumnowego (SCM) pojedynczy mieszalnik – łopatka mieszająca ze ślimakiem startowym – jest wprowadzany do gleby. Powoduje to wymieszanie osadzonego gruntu ze środkiem wiążącym, który jest wstrzykiwany w tym samym czasie co mieszalnik. Środek wiążący może być przygotowywany na narzędziu mieszającym w postaci suchej lub zawiesiny. Metoda ta jest stosowana głównie w luźnych, niespoistych glebach jako środek poprawy jakości gleby.
Mieszanie jednokolumnowe dla systemów wiercenia z podwójną głowicą (SCM-DH)
W celu ulepszenia mieszania jednokolumnowego w metodzie SCM-DH (DH oznacza podwójną głowicę) napęd dwugłowicowy obraca dwa elementy narzędzia mieszającego w odwrotnym kierunku. Zapewnia to szczególnie intensywne mieszanie gleby ze szlamem. Metoda ta jest szczególnie odpowiednia do budowy kolumn mieszających glebę o większych średnicach oraz w gruntach spoistych i piaszczystych.